Paramagnetyki - to substancje, które magnesują się pod wpoływem zewnętrznego pola magnetycznego. Po usynięciu zewnętrznego pola substancje te tracą swoje namagnesowanie.Do paramagnetyków należą m.in. tlen (O2), tlenek azotu(II) (NO), lit, sód, potas, magnez, wapń, glin, roztwory wodne soli zawierających jony pierwiastków przejściowych, niektóre z tych soli w postaci krystalicznej.
Diamagnetyki - substancje wykazujące zjawisko diamagnetyzmu. Diamagnetyki są to gazy, ciecze oraz ciała stałe złożone z atomów (cząsteczek) nie mających stałego momentu magnetycznego (spin całkowity równa się zeru). Ciała o przenikalności magnetycznej mniejszej niż przenikalność magnetycznej próżni i ujemnej podatności magnetycznej; podatność magnetycznej większości diamagnetyków, jak np. gazy szlachetne, większość związków organicznych, niektóre metale (cynk, złoto, srebro, miedź, rtęć), półprzewodniki, nie zależy od temperatury; zależność podatności magnetycznej od temperatury wykazują grafit, bizmut, antymon. Idealny diamagnetyzm wykazują nadprzewodniki, których wnętrze jest całkowicie izolowane od zewnętrznego pola magnetycznego (zjawisko Meissnera). W normalnych substancjach diamagnetyzm jest efektem bardzo słabym i może być obserwowany jedynie wtedy, gdy nie istnieją w nich trwałe momenty magnetyczne, prowadzące do zjawiska paramagnetyzmu lub ferromagnetyzmu.
Ferromagnetyki - to ciała wykazujące szczególne właściwości magnet. dzięki uporządkowanej strukturze elementarnych momentów magnet. (ferromagnetyzm); cechuje je bardzo duża przenikalność magnetyczna i nieliniowa zależność namagnesowania od natężenia pola magnet. (magnetyczna histereza). Podstawowe parametry charakteryzujące ferromagnetyki to: namagnesowanie spontaniczne, siła (pole) koercji, przenikalność magnet. oraz temperatura Curie (Curie punkt), powyżej której ferromagnetyki stają się paramagnetykami; rozróżnia się ferromagnetyki twarde (duża siła koercji) i miękkie (mała siła koercji); monokryształy ferromagnetyków wykazują silną anizotropię magnet. (tzn. zależność właściwości magnet. od kierunku w krysztale). Do ferromagnetyków należą m.in.: żelazo, kobalt, nikiel oraz niektóre stopy; ferromagnetyki znajdują olbrzymie zastosowanie prakt., np. w technice radiowej i mikrofalowej, elektroakustyce, komputerach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz